قهرمانی كه هنوز نتوانسته جهان را از گرمایش جهانی نجات بدهد
به گزارش خشكشوئی آنلاین جیمز هانسن دانشمند ناسا و پدر تغییراقلیم بخشی از كتاب منتشر نشده اش را در اختیار خبرآنلاین قرار داده است.
نیو صدر: شاید شما هم بارها اسم تغییراقلیم یا گرمایش جهانی را شنیده باشید؛ «بحرانی زیست محیطی با پیامدهایی مرگبار برای انسان»، اما ۳۰ سال پیش اعلام این حقیقت علمی به این سادگی ها نبود.
روایت كشف «تغییراقلیم» به سال های ۱۹۶۰ برمی گردد زمانی كه موجی از تحقیقات منتشر شدند كه نشان می داد، میزان انتشارات گاز دی اكسید كربن در جهان سال به سال در حال افزایش می باشد و این مورد منجر به گرمایش زمین شده و در آینده هم ادامه پیدا خواهد نمود.
در همان سال، تحقیقات دیگری منتشر شدند كه این افزایش دما نتایج خطرناكی به همراه دارد.
در تحقیقی كه سال ۱۹۶۵ توسط دانشگاه استفورد انتشار یافت، آمده بود: «اگر دمای زمین به شكل قابل ملاحظه ای افزایش پیدا كند، انتظار می رود كه بعضی از حوادث رخ بدهند، برای مثال یخ های قطبی آب بشوند، تراز اقیانوس ها افزایش پیدا كند و... انتظار می رود تا سال ۲۰۰۰ دما به این شكل افزایش پیدا كند.»
اما این تحقیقات و نتایج هیچ تغییری در سیاست های موجود نداشت؛ همچنان سیاست مداران به شدت قبلی تصمیمات قبلی خویش را اجرا می كردند، شركت های نفتی به تولید سوخت منتشر كننده گازهای گلخانه ای ادامه دادند و...
۱۹۸۲؛ دادرسی كه دنیا آنرا جدی نگرفت
اما سال های ۱۹۸۰ این وضعیت به شدت تغییر نمود و دلیل آن هم مجموعه ای از شهادت های دانشمندان در كنگره آمریكا در آن سال ها بود. جیمز هانسن دانشمند سابق ناسا و كسی كه بعنوان پدر تغییراقلیم جهان شناخته می شود یكی از این افراد بود.
او در حال نوشتن كتاب «سیاره سوفی» است، كتابی كه فصل های ۳۱ تا ۳۴ آن كه هانسن آنرا در اختیار خبرآنلاین قرار داده و ماجرای اتفاقات این سال ها را آن فصول توضیح داده است.
هانسن در این سال ها بارها به شكل های مختلف نسبت به گرمایش جهانی در كنگره آمریكا در كنگره آمریكا شهادت داد تا سیاست مداران این كشور را نسبت به خطر این بحران آگاه كند. وی در سال ۱۹۸۱ به ال گور و جیمز شوئر از بخش علم و فناوری آمریكا ۲ بار نسبت به این بحران اخطار دارد.
او در این رابطه در كتابش می نویسد: «در دادرسی ابتدایی در سال ۱۹۸۱ من به همراه استاد دانشگاه هاوراد نسبت به انتشارات گاز دی اكسید كربن اخطار دادیم، این عرضه حرفه ای ال گور را تحت تاثیر قرار داد اما این كار علمی مردم را تحت تاثیر قرار نداد. شب، اخبار تلویزیون و روزنامه ها این دادرسی را نادیده گرفتند.»
۴ سال بعدی را هانسن به همراه تیم كوچكی از همكرانش در واشنگتن آغاز به مطالعه تغییراقلیم كردند، اینكه تغییراقلیم چقدر جدی است، دمای زمین چقدر افزایش پیدا خواهد كرد، این افزایش دما چه پیامدهایی به همراه دارد و...
در طول این مدت هانسن تحقیقات زیادی منتشر نمود كه به زبان ساده به مردم و سیاست مداران نشان می داد انتشارات گازهای گلخانه ای چه پیامدهایی دارد، از افزایش تعداد روزهای گرم تا زیر آب رفتن جزایر تا... او حتی در یكی از تحقیقاتش چند سناریو افزایش جهان تا سال ۲۱۰۰ را پیش بینی كرد.
در این رابطه در «سیاره سوفی» آمده است: «واشنگتن من را به صورت مثبتی من را تحت تاثیر قرار داد، سناتورها چه جمهوری خواه چه دموكرات به این مورد علاقه داشتند. اگر بعنوان دانشمند كار خوبی انجام می دادیم، شاید می توانستیم كمك نماییم دنیا در راه درستی حركت نماید. فكر كردم بتوانم سخنرانی آماده كنم كه داستان اقلیم را برای تصمیم گیران ساده تر كند.»
۱۹۸۷؛ شهادت دردرساز هانسن در كنگره آمریكا؛ ناسا مخالف بود
در سال ۱۹۸۷ یكی از سناتورهای كمیسیون انرژی و منابع طبیعی كنگره آمریكا از هانسن بعنوان عضو ناسا درخواست نمود تا به كنگره بیاید و نسبت به تغییراقلیم سخنرانی كند، بنابراین او ۱۰ صفحه و ۱۴ نمودار علمی آماده كرد تا درباره آن در كنگره صحبت كند.
اما در ۶ نوامبر سال ۱۹۸۷، ۳ روز پیش از سخنرانی هانسن لین مورپی یكی مدیران ناسا با او تماس گرفت و اظهار داشت كه سخنرانیش مورد قبول ناسا نیست و باید تغییرات زیادی در حرف هایش ایجاد كند. در واقع این خواسته دفتر مدیریت و بودجه كاخ سفید از هانسن بود.
او تلاش كرد دفتر مدیریت كاخ سفید را راضی كند تا این اتفاق نیافتد، هانسن در اینباره می نویسد: «آنها اصرار داشتند كه آن تغییرات باید انجام بشوند، اما من هم خصوصیت سرسختی را از مادرم به ارث برده بودم و نمی خواستم هیچ بخشی از سخنرانیم در كنگره تغییر كند.»
سرانجام قرار شد هانسن بعنوان یك شهروند عادی و نه بعنوان محقق ناسا در كنگره شهادت بدهد، شهادتی كه شاید مسیر دنیا را تغییر داد.
روز دوشنبه ۹ نوامبر ۱۹۸۷ هانسن سخنرانی اش را به این شكل شروع كرد: «سناتور ویرت، سناتور موركوفسكی بابت فرصتی كه دادید متشكرم، پیش از اینكه شروع كنم باید این را بیان كنم كه باآنكه بخشی از ناسا را مدیریا می كتن اما من برپایه اعتبار علمی خودم اینجا ظاهر می شوم...»
اما این سخنرانی در فصل زمستان انجام شده بود و بنابراین تاثیر زیادی نداشت، بنابراین قرار شد تا در ژوئن ۱۹۸۸ هانسن باردیگر در كنگره سخنرانی كند.
۱۹۸۸؛ «یك متخصص به سناتورها اظهار داشت: گرمایش جهانی شروع شده است!»
برخلاف دفعات قبلی در سال ۱۹۸۸ شانس با هانسن یار بود، در سیاره سوفی در اینباره آمده است: «مادر زمین، ستاره میدان بود. دما جهانی به حد ركورد شكنی افزایش كرده بود، خشكسالی در مناطق مختلفی به وجود آمد، رود میسیسیپی خشك شد و دما در بعضی مناطق آمریكا به بالای ۳۷ درجه رسید. روز پیش از سخنرای به یكی از اعضای كنگره زنگ زدم و گفتم كه امیدوارم این شهادت پوشش رسانه ای خوبی داشته باشد چون كه بیانیه خوبی آماده كرده ام.»
روز سخنرانی رسید و حدودا نیمی از اعضای كنگره به همراه رسانه ها حاضر شدند، چیزی كه به قول هانسن عجیب به نظر می رسید.
او در كنگره آمریكا اعلام نمود: «۹۹ درصد مطمین هستم كه دمای زمین به علت فعالیت های انسانی افزایش پیدا كرده است.»
فردای آن روز اغلب روزنامه های آمریكایی این ماجرا را در صفحه اول خود آورده بودند، برای مثال روزنامه تایمز نوشته بود: «یك متخصص به سناتورها اظهار داشت: گرمایش جهانی شروع شده است!»
بالاخره بحث تغییراقلیم رسانه ای شده بود و حتی او با چندین برنامه تلویزیونی هم نسبت به این بحران تازه مصاحبه می كرد.
۱۹۹۲؛ جهان به دنبال راه چاره در ریو دو جانیرو
بالاخره سخنرانی های هانسن و دانشمندان دیگر در اثرگذار شده بود، به صورتی كه در سال ۱۹۹۲ كشور ها در شهر ریو دو جانیرو برزیل دور هم جمع شدند و كنوانسیونی را برای مقابله با تغییراقلیم به وجود آوردند.
در نشست سال ۱۹۹۲ سازمان ملل در ریو دو ژانیرو، ۱۵۴ كشور به عضویت این پیمان درآمدند و تا امروز این تعداد به ۱۹۷ عضو رسیده است. هدف این پیمان تنظیم كردن میزان گازهای گلخانه ای اتمسفر به طوری است كه اكوسیستم زمین فرصت بازیافتن چرخه طبیعی خویش را داشته باشد.
هانسن در این رابطه می نوسید: «بعد از شهادت های كه بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۹ در كنگره داده شد واكنش های سیسای تغییر نمود و حدودا همه كشورها سال ۱۹۹۲ در برزیل حاضر شدند تا جلوی دخالت خطرناك انسان در اقلیم را بگیرند.»
۲۰۱۵؛ كلاهبرداری با توافقنامه پاریس
۳ سال بعد در زیرمجموعه همین كنوانسیون سران كشورها در برلین دور هم جمع شوند و به دنبال راهكاری برای نجات آینده كره زمین باشند. اما رسیدن به چنین توافقی اصلا كار آسانی نبود، ۲۱ بار سران كشورها تا شهرهای مختلف جلسه برگزار كردند تا سرانجام ۲۰ سال به بعد همگی یك توافقنامه را امضا كنند. در سال ۲۰۱۵ سران بیشتر از ۱۵۰ كشور در پاریس به این توافق رسیدند، توافقی كه برخی آنرا تاریخی دانستند.
اما هانسن یكی از این افراد نبود، او كه از عوامل اصلی ورود سیاست به بحث تغییراقلیم بود در همان روز امضا توافقنامه یادداشتی در گاردین منتشر نمود و توضیح داد كه این توافقنتمه به علت مسائل مختلف همچون نبود مكانیزم الزامی كلاهبرداری است و نمی تواند دنیا را نجات بدهد.
او در این رابطه اظهار داشته بود: «این واقعا كلاهبرداری است، مزخرف است، تا هیچ اقدامی صورت نمی گیرد و فقط قول می دهند. تا زمانی كه سوخت های فسیلی ارزان بمانند فروش آنها ادامه پیدا می كند.»
امروز، آمریكا؛ تغییراقلیم واقعی نیست به انتشار گازهای گلخانه ای ادامه می دهیم
چند سال بعد برخی تصمیمات سیاسی همین مبحث را ثابت كرد، دونالد ترامپ یكی از افرادی است كه نقش فراوانی در این مورد داشته. قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریكا قول داده بود كه از آمریكا را از توافقنامه پاریس خارج می كند و قول خویش را هم عملی كرد. برای یك مرتبه در توییتر خود در اینباره نوشته بود:
«توافق پاریس آن چنان كه تصور می شد برای پاریس خوب عمل نكرد. اعتراض ها و آشوب های سراسری در فرانسه از سر گرفته شده است. مردم فرانسه نمی خواهند پول هنگفتی به كشورهای جهان سوم بدهند تا شاید از محیط زیست حفاظت شود. آنها (معترضان فرانسوی) شعار می دهند ما ترامپ را می خواهیم!»
آمریكا یكی از بزرگترین منتشر كننده های گازهای گلخانه ای است و تصمیم ترامپ تاثیر زیادی روی آینده كره زمین گذاشته است. اما از سویی یك مقاله جدید نشان داده كه خروج آمریكا از توافقنامه پاریس سبب كاهش تعهد دیگر كشورها نسبت به این تعهدنامه هم شده است.
امروز، ایران؛ توافقنامه پاریس را تصویب نمی كنیم
حالا در ایران هم همین اتفاق افتاده است؛ به موازات تصمیم ترامپ در خصوص خروج آمریكا از توافقنامه پاریس، موجی از انتقادات نسبت به «پاریس» در ایران شروع شد و سرانجام این توافقنامه را كه توسط مجلس شورای اسلامی تصویب شده بود، شورای نگهبان رد كرد و توافقنامه به مجلس برگردانده شد و هنوز سرنوشت این توافقنامه زیست محیطی در كشور مشخص نمی باشد.
این در حالی است كه ایران بعنوان یكی از ۱۰ كشور اصلی منتشر كننده گازهای گلخانه ای در این توافقنامه متعهد شده بود كه انتشار گازهای گلخانه ای خویش را حداكثر ۱۲ درصد كاهش بدهد.
۳۰ سال از شهادت هانسن در كنگره آمریكا گذشته است، دیگر همه نسبت به وجود وجود تغییراقلیم آگاه هستند، اما همچنان انتشار گازهای گلخانه ای وجود دارد و همچنان هرسال «مادر زمین» ثابت می كند كه دمای كره زمین روبه افزایش است.
هانسن هنوز به سیاستمداران اخطار می دهد كه بحران مرگبار است و بازهم سیاست های قبلی اجرا می شود.
او در این رابطه اظهار داشت: «تنها كاری كردیم این است كه پذیرفتیم مشكلی وجود دارد، ۱۹۹۲ در ریو اینكار را كردیم و ۲۰۱۵ در پاریس باز هم آنرا تكرار كردیم. هنوز نفهمیدیم كه باید آنرا حل نماییم. اینكه بخواهیم باور نماییم از دهه ۹۰ میلادی تابحال سیاست مداران به ما توجه كرده اند یك توهمی بیشتر نیست.»
۴۷۲۳۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب