این هیولای غول پیکر روزی در اقیانوس ها ساکن بوده!
خشکشوئی آنلاین: این فسیل 19 متری می تواند سرنخ های جدیدی در مورد پلیوسور عرضه نماید که به عنوان بزرگترین خزنده گوشتخواری که تا حالا زندگی کرده است، شناخته می شود.
به گزارش خبرگزاری خشکشوئی آنلاین، در بهار سال 2022، فیلیپ جیکوبز، هنرمند و شکارچی فسیل، درحال قدم زدن در امتداد ساحل ژوراسیک در جنوب انگلستان بود که با یک پوزه برخورد کرد. طول آن حدودا 6 متر بود و با دندان کامل می شد و به نظر می رسید که از یک شکارچی اقیانوسی باستانی به نام پلیوسور آمده باشد. هنگامی که خدمه چند روز بعد با یک پهپاد برگشتند، متوجه شدند پوزه از صخره ای بر فراز ساحل افتاده است و بقیه جمجمه در صخره جاسازی شده بود. فسیل بیش از 19 متر، با جمجمه سالم و بدون استخوان بود.
بگفته استیو اچ، باستان شناسی که بیش از 40 سال است فسیل ها را جمع آوری می کند و در حفاری ها نقش داشته است، خاصیت های خاص و کاملی در آن فسیل وجود دارد که در موارد قبلی که کشف شده، دیده نشده است. بدین سبب کل جمجمه آنجاست، هیچ استخوانی وجود ندارد.
پلیوسورها بزرگترین خزندگان گوشتخواری بودند که تابحال زندگی می کردند و در بالای زنجیره غذایی در دریاهای دوره ژوراسیک سلطنت می کردند. آنها احیانا شکارچیان انفرادی بودند که پلزیوسورها، ایکتیوسورها و دیگر خزندگان دریایی را شکار می کردند. آنها بیشتر شبیه شیرها در سرنگتی هستند. شما غرور شیرها را می بینید، در صورتیکه هزاران بز کوهی و هر چیز دیگری خورده شده است. این همان چیزی است که در دریاهای ژوراسیک رخ می داده است.
این جمجمه در موزه زندگی دریایی ژوراسیک در کیمریج، در حدود 4 کیلومتری غرب ساحل ژوراسیک و بیش از 62 کیلومتری جنوب غربی لندن نگهداری می شود. ظاهرا موزه در تلاش است تا جمجمه را در یک ویترین برای مشاهده عموم قرار دهد.
پلیوسورها بین 200 میلیون تا 65.5 میلیون سال پیش زندگی می کردند و می توانستند به بالای 12 متر رشد کنند. با آرواره های بسیار قدرتمند، باله های عظیم و دندان های خنجر مانند، آنها می توانند به سرعت شکار کرده و طعمه را به قطعاتی به اندازه نیش خرد کنند. هیچ چیزی در اقیانوس وجود نداشت که بتواند از حمله فرار کند. نخستین فسیل های پلیوسور در دهه 1820 در امتداد ساحل ژوراسیک پیدا شد و اکتشافات بیشتر دانش دانشمندان را در مورد این موجودات گسترش داد. اما هیچ کدام از یافته ها به اندازه یافته امروزی تا این حد به جمجمه حدودا سالم نزدیک نشده بود.
این جمجمه می تواند سرنخ های جدیدی در مورد پلیوسور که سوراخ بینی داشت و به آب اجازه می داد به دهانش برود و به او اجازه بوییدن و شکار طعمه را می داد، عرضه نماید. دانشمندان امیدوارند که جمجمه این آناتومی و در نهایت ساختار اکوسیستم در دریاهای ژوراسیک را روشن کند. پژوهشگران می گویند: «ما می خواهیم آن اکوسیستم را با سایر اکوسیستم ها، کرتاسه و حتی اکوسیستم های مدرن مقایسه نماییم تا ببینیم آیا ساختار آنها به همین صورت است یا خیر. این واقعیت که تعدادی از مهره ها به جمجمه متصل می مانند نشان میدهد که بقیه پلیوسور ممکنست در داخل صخره و در انتظار کشف شدن باشد.»
بیشتر بخوانید: نور می تواند به گذشته سفر کند؟ شاید بتواند! راز ساخت اهرام مصر عاقبت فاش شد استیو اچ از آن مطمئن است، اما حفاری آن ارزان نخواهد بود: می تواند حدود 250، 000 پوند یا حدود 300، 000 دلار هزینه داشته باشد که او امیدوار است آنرا جمع کند. او با تقدیر از گروهی از افرادی که به افشای این کشف کمک کردند، اظهار داشت: «ما واقعاً باید آنرا استخراج نماییم و آنها این کار را به بهترین دلیلهای ممکن، برای علم انجام داده اند، بدین سبب مردم در سرتاسر جهان می توانند از اطلاعاتی که ما از آن به دست می آوریم بهره ببرند.»
منبع: nytimes
227323
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب