وزارت نیرو:
راهی جز انتقال آب خزر وجود ندارد، علی میرچی: مطالعات حرف دیگری می زنند
خشكشوئی آنلاین: «نقد من به این اتفاق پایه ای تر از این حرف هاست، مسئله اصلی این است كه توجیه اجرای این طرح به این صورت در این مقطع چیست؟ تنها در صورتی باید به این سمت برویم كه تمام راهكارهای ممكن در مقصد یعنی استان سمنان انجام شده باشد.»
نیو صدر: انتقادات به خبر موافقت زیست محیطی با پروژه انتقال آب خزر به فلات مركزی، روز به روز در حال افزایش می باشد و هر روز كارشناسان از یكی از نتایج این اتفاق حرف می زنند؛ از اتفاقاتی كه برای اكوسیستم رخ می دهد تا تبعات اجتماعی این تصمیم برای مردم شمال، خشكی خزر، نابودی هیركانی و...
از سوی دیگر، سازمان محیط زیست گفته است كه با شروطی كه برای اجرای این پروژه گذاشته، نتایج این پروژه را به حداقل رسانده است. این حرفی است كه وزیر نیرو هم روز چهارشنبه آنرا به صورتی تایید نمود. رضا اردكانیان در این رابطه اظهار داشت: با بررسی هایی كه صورت پذیرفت در سال ۹۶ مجوز مشروطی از طرف سازمان محیط زیست به وزارت نیرو داده شد كه چون شرط آن عملی نبود، این مجوز عملیاتی نشد و باردیگر در سال ۹۷ این مجوز مشروط دریافت شد كه به مانند مجوز قبلی اجرایی نشد. آنچه هم اكنون مطرح است، ادامه بررسی طرح بوده كه نیاز به برگزاری جلساتی با حضور معاونین سازمان حفاظت محیط زیست و مدیران كل این سازمان در استان های مازندران و سمنان است، در این جلسات اطلاعات و مطالعات جدید كه ضرورت آن مطرح شده مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
اما علی میرچی، استاد مهندسی منابع آب دانشگاه ایالتی اوكلاهوما می گوید مشكل پایه ای تری با این طرح وجود دارد؛ «توجیه اجرای این طرح به این صورت در این مقطع چیست؟ تنها در صورتی باید به این سمت برویم كه تمام راهكارهای ممكن در مقصد یعنی استان سمنان انجام شده باشد.»
آن سوی ماجرا سازمان محیط زیست می گوید وزارت نیرو برای اجرای این طرح توجیهی داشته است. مسعود تجریشی معاون سازمان محیط زیست در این رابطه به خبرآنلاین اظهار داشته بود: وزارت نیرو سه ماه پیش در نامه ای اعلام نموده است كه آنها همه اقدامات لازم را انجام داده و هیچ راه دیگری برای حل بحث كم آبی در فلات مركزی وجود ندارد، به جز این كه آب منتقل شود. وزارت نیرو باید به این پرسش ها پاسخ بدهد چونكه مسئول اصلی آب در كشور وزارت نیرو است.
ببینید ما در استان سمنان كشاورزی ناكارآمدی داریم، طبق تخمین های دست اولی كه بر پایه آمار وزارت نیرو و وزارت جهاد كشاورزی در گروه خودمان انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم كه برای تولید محصولات زراعی از آب زیرزمینی ۶۰ درصد اضافه برداشت داریم. همین طور برای محصولات باغی حدود ۱۰۰درصد اضافه برداشت داریم. چرا اول نیاییم و كمك به كشاورزان برای افزایش جدی كارآمدی مصرف آب كشاورزی را تبدیل به اولویت اصلی نكنیم؟ سوال دیگر این است كه چرا باید صنایع آب بردر این محل قرار داشته باشند.
به گفته میرچی، مطالعاتی كه انجام داده اند نشان داده است این ادعای وزارت نیرو درست نیست، چونكه در استان سمنان در رابطه تولید محصولات زراعی و باغی ۶۰ و ۱۰۰درصد اضافه برداشت وجود دارد و تغییر همین سوژه خود می تواند چاره ای برای بحران كم آبی در سمنان باشد و نیازی به انتقال آب از خزر نیست.
مشروح گفت و گو علی میرچی، استاد مهندسی منابع آب دانشگاه ایالتی اوكلاهوما با خبرآنلاین را اینجا بخوانید:
آقای میرچی، با موافقت رئیس سازمان محیط زیست با بحث انتقال آب حواشی زیادی به وجود آمده است، بسیاری آنرا اتفاقی با نتایج زیست محیطی خطرناك می دانند و بگفته عده ای هم این كار چاره ای، برای بحران آبی است. شما در این زمینه چه نظری دارد؟
از نظر استراتژیك شاید كشور به جایی برسد كه مجبور شود با یك سری اقدامات عجیب مشكلاتش را حل كند، اما من مطمئن نیستم ما حالا در چنین جایی باشیم چونكه مجموعه اقدامات ممكن برای مدیریت كارآمد عرضه وتقاضای آب در مقصد انجام نشده. این نوع اقدامات نتایج زیادی به همراه دارد. برای مثال توسعه ناپایدارآب یاری با تاكید بر آب رودخادنه های تغذیه كننده دریای آرال موجب شد این دریاچه تا مرز خشكی كامل پیش برود و مساحتش تا ۹۰ درصد كم شد. دریای آرال پیكره آبی كوچكی نیست دریای خزر حدود پنج و نیم برابر دریای آرال است.
بحث دفع پسآب شور در دریا هم مطرح است. در مقیاس دریای خزر این انتقال آب الان خیلی عدد بزرگی به نظر نمی آید گرچه حجم آب برنامه ریزی شده برای انتقال به استان سمنان عدد بزرگیست. برخی هم می گویند با آب شدن یخ های قطبی تراز خزر بالا می آید پس این كار مفید می باشد، نمی دانم این بحث ها از كجا می آیند، منبع اصلی دریای خزر رودخانه ولگا است، باید ببینیم با گرما درحوضه ولگا چه رخ می دهد وآب چطور مدیریت می شود. پیچیدگی این سیستم مطالعات جامعی نیازی دارد.
اما نقد من به این اتفاق پایه ای تر از این حرف هاست، مسئله اصلی این است كه توجیه اجرای این طرح به این صورت در این مقطع چیست؟ تنها در صورتی باید به این سمت برویم كه تمام راهكارهای ممكن در مقصد یعنی استان سمنان انجام شده باشد.
مطمین ترین راه این است كه تمام چاره ها را پی بگیریم و بعد به سمت پروژه های دیگر برویم. با اتفاقاتی كه برای دریاچه ارومیه و حوضه زاینده رود رخ داده است كشور ما در این زمینه خوش سابقه نیست. چرا باید به روش قبلی خود اصرار داشته باشیم، بدون اینكه چشممان را به روش های جدیدی باز كنیم؟
اما وزارت نیرو در نامه ای به سازمان محیط زیست نوشته است كه همه اقدامات را انجام داده اند و انتقال آب تنها راه حلشان برای حل این بحران است.
ببینید ما در استان سمنان كشاورزی ناكارآمدی داریم، طبق تخمین های دست اولی كه بر پایه آمار وزارت نیرو و وزارت جهاد كشاورزی در گروه خودمان انجام دادیم به این نتیجه رسیدیم كه برای تولید محصولات زراعی از آب زیرزمینی ۶۰ درصد اضافه برداشت داریم. همین طور برای محصولات باغی حدود ۱۰۰درصد اضافه برداشت داریم. چرا اول نیاییم و كمك به كشاورزان برای افزایش جدی كارآمدی مصرف آب كشاورزی را تبدیل به اولویت اصلی نكنیم؟ سوال دیگر این است كه چرا باید صنایع آب بردر این محل قرار داشته باشند؟
اگر بخواهیم یك سری تخمین تئوریك را در نظر بگیریم فرصت های موجود در صرفه جویی بیشتر از این هاست و ما خیلی سریع به سمت بحث انتقال آب رفتیم. از نظر مدیریت شهری آیا همه كارهای لازم انجام شده است؟ آیا بازچرخانی آب به شكل مستقیم یا غیرمستقیم برای مصارف شرب و غیرشرب انجام شده است؟ آیا شیرین سازی آب های شور زیرزمینی مطالعه شده؟ سوالات بسیار زیادی باید جواب داده شوند پیش از اینكه به سمت چاره هایی برویم كه از نظر زیست محیطی امكان دارد بسیار هزینه بر باشد و به وخامت اوضاع دامن بزند.
یعنی شما می گویید با اقدامات دیگر ما می توانستیم سالانه بیشتر از این ۲۰۰میلیون متر مكعب آب به سمنان برسانیم؟
بله همین طور است به نظر من در سمنان ما ظرفیت زیادی داریم كه صرفه جویی انجام بشود، اگر بخواهیم روش های تكنولوژیك هم در نظر بگیریم روش های مختلفی قابل انجام است. این ها باید همه صورت گیرد بعد به سمت عمل جراحی باز قلب برویم.
مطمین ترین راه این است كه تمام چاره ها را پی بگیریم و بعد به سمت پروژه های دیگر برویم. با اتفاقاتی كه برای دریاچه ارومیه و حوضه زاینده رود رخ داده است كشور ما در این زمینه خوش سابقه نیست. چرا باید به روش قبلی خود اصرار داشته باشیم، بدون اینكه چشممان را به روش های جدیدی باز كنیم؟
در آمریكا قوانین در این رابطه چطور است؟
در آمریكا هم مسائل این چنینی وجود دارد به خصوص حالا كه دولت ترامپ آمده است. اما امروزه یك سری ساختارهایی در آمریكا پایه گذاری شده است كه نشود یك شبه چنین كاری انجام داد.
مثلا در حوضه دریاچه های بزرگ درغرب میانه آمریكا معاهدات بین المللی وجود دارد كه از این آب ها به شدت محافظت كرده و با انتقال آب حتی كوچكتر از خزر به سمنان به شدت مخالفت می كنند و بحث انتقال آب ده ها سال در محاكم قضایی گیر كرده است چون نمی خواهند بهر دلیلی با نتایج این كار روبرو بشوند.
۴۷۲۳۷
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب